Θεατρικό Έργο
To project αυτό έγινε με αφορμή ένα θεατρικό μονόλογο. Ο μονόλογος παρουσιάστηκε το Φεβρουάριο του 2020 στο Δημοτικό Θέατρο της Ρόδου με τίτλο “Κοκκινοσκουφίτσα το τέλος της Αθωότητας”. Το κείμενο είναι της Νάντιας Σαρρή και πρωταγωνιστεί η Θάλεια Οικονόμου. Εγώ ανέλαβα να κάνω την αφίσα και το trailer της παράστασης.
Τι είναι, όμως, τα παραμύθια;
Είναι απλώς μικρές, χαριτωμένες ιστορίες με τις οποίες τα παιδιά περνούν την ώρα τους ή νυστάζουν το βράδυ για να πάνε για ύπνο; Όχι βέβαια.
Τα παραμύθια είναι ιστορίες με τις οποίες τα παιδιά, στην πολύ καθοριστική περίοδο της ζωής τους κατά την οποία διαμορφώνουν το αίσθημα περί ταυτότητας και ρόλων, αντιλαμβάνονται το φύλο, το ρόλο του στην κοινωνία και αποκτούν συνείδηση για όλα τα παραπάνω.
Όμως τι είναι στ’ αλήθεια τα κλασικά παραμύθια, που διαβάζαμε ως παιδιά;
Ιστορίες βίας, ασύλληπτης συχνά αγριάδας, γυναίκες σε διαρκή κίνδυνο που περιμένουν -διαρκώς- τον άντρα να τις σώσει. Ιδανικά να τις παντρευτεί κιόλας, ο γάμος με τον πρίγκιπα είναι το απόλυτο happy end. Ένα παιδί πέντε χρονών μαθαίνει να θεωρεί φυσιολογικά τα στερεότυπα αυτά, σχέσεων και συμπεριφορών.
Σε μια κοινωνία που αλλάζει διαρκώς και ταχύτατα και αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη συνείδηση σε ζητήματα ταυτότητας, φύλου και ρόλων, τι δουλειά έχει ο μύθος του «δυνατού» αγοριού και του «αδύναμου» κοριτσιού;
Πώς ένα κορίτσι θα διεκδικήσει ισότητα όταν μαθαίνει ότι ο απόλυτος πρωταγωνιστής – και σωτήρας της – σε κάθε ιστορία είναι αρσενικός; Γιατί οι πιο δυναμικοί γυναικείοι χαρακτήρες είναι οι κακοί (κακή μάγισσα, κακιά μητριά), ενώ η πρωταγωνίστρια είναι υπάκουη κι αμίλητη;
Πώς ένα αγόρι θα αποκτήσει ενσυναίσθηση όταν μαθαίνει από μωρό ότι ο ρόλος του είναι να βρίσκεται στο επίκεντρο λόγω της μυϊκής του ρώμης και της de facto κοινωνικής του υπεροχής;
© 2021 Niki Spartali
